Χρόνια πολλά....

 http://www.maxpark.it/images/cartolina-di-natale-da-completare.swf

Καλημέρα σε όλους, με ένα τραγουδάκι ανάλογο τής διάθεσης μου...

"But there never seems to be enough time
  To do the things you want to do..."

Τώρα που κάναμε κέφι (!!) πάμε για την κλήρωση, ευχαριστώ τους λίγους που έλαβαν μέρος, την επόμενη φορά ελπίζω να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή, έχουμε και λέμε λοιπόν, το νούμερο αντιστοιχεί στο όνομα δίπλα, και μετά θα βάλω τα νούμερα σε ένα μαραφέτι που έβαλα με τυχαία επιλογή και βλέπουμε....βασικά δεν ξέρω αν θα λειτουργήσει, θα φανεί στην πορεία...χαχαχ
Λοιπόν, έχουμε :
1. Katrina
2.  Marie-Anne
3. Σοφία (Σεργιάνι Σοφίας)
4. chris
5. Βασ.Άννα
6. Creative for fun
7. ΕΥΗ
8. Sofia Giar

Και.....όπως ΕΛΠΙΖΩ να βλέπετε, βγήκε το ν.6 που είναι η Creative For Fun, η οποία κέρδισε την μπαλλίτσα, και ελπίζω να τής αρέσει...
Σάς ευχαριστώ όλους και πάλι.. 

********************************************************
Όπως κατάλαβα, μόνο εγώ έβλεπα την κλήρωση, οπότε θα πρέπει να αρκεστείτε στον λόγο μου, και υπόσχομαι την άλλη φορά να την κάνω χειροκίνητα και να τραβήξω βιντεάκι για να κατοχυρώσω το αδιάβλητο...
Καλά που δεν κλήρωνα κανα αυτοκινητο...χαχχ καταστροφικό το πρώτο give away μου...   

 Μεταποίηση σε ρολόϊ τοίχου

Ένα απλό πλαστικό διαφημιστικό ρολόι τοίχου, συνηθισμένο και χωρίς καμμία ιδιαιτερότητα ώστε να ξεχωρίζει, με τη βοήθεια μιάς φωτο από το διαδίκτυο, που αφορά ένα πίνακα ζωγραφικής και λίγο αλουμινόχαρτο, μετετράπη σε ένα όμορφο ρολόι και κυρίως, μοναδικό, όπως όλες οι χειροτεχνίες φυσικά.

Το θέμα το επέλεξα με βάση τον χώρο που θα κρεμιόταν το ρολόι, στη συγκεκριμένη περίπτωση μια ταβέρνα με χορευτικό πρόγραμμα ελληνικών χορών, οπότε ήρθε κουτί νομίζω, και λόγω χρωμάτων, γιατί πολύ μού άρεσε αυτό το πορτοκαλοκόκκινο ...

Η εκτύπωση έγινε σε λέιζερ εκτυπωτή και μετά ακολούθησε κανονικά το ντεκουπάζ.

Η κορνίζα με προβλημάτισε, είπα να τη βάψω και να κάνω χρύσωμα με φύλλο χρυσού, αλλά δεν με ενθουσίαζε η ιδέα, θεώρησα οτι δεν ταίριαζε με το θέμα μου ούτε με τον χώρο.

Τελικά αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το ταπεινό αλουμινόχαρτο από την κουζίνα μου, το είχα δει αλλού αλλά δεν το είχα κάνει ποτέ, 

Με παίδεψε στην αρχή, ήταν αραιή η κόλλα μάλλον, δεν κόλλαγε με τίποτα πάνω στο πλαστικό.Τελικά έβαλα ατλακόλ σχεδόν αδιάλυτη, και την άφηνα να στεγ΄νώσει λίγο πριιν κολλήσω το κομμάτι, άργησε να στεγνώσει, αλλά κόλλησε!!

Το ίδιο έκανα και με τους δείκτες, γιατί ήταν σκέτο μαύρο και χανόντουσαν στο φόντο..

Μετά ξεκίνησα και έβαλα μαύρο χρώμα, σκουπίζοντας το, πορτοκαλί, και τέλος μπλε...έγινε ένας αχταρμάς, αλλά τελικά με ικανοποίησε το αποτέλεσμα σχετικά και είπα να σταματήσω, γιατί μερικές φορές από υπερβάλλοντα ζήλο και μη ξέροντας τι ακριβώς θέλεις, καταστρέφεις το αντικείμενο...

Νομίζω οτι όσο το βλέπω μού αρέσει περισσότερο....ή το συνηθίζω σιγά σιγά....χαχαχα

Το πριν...

Και το μετά...

Και μήν ξεχνάτε το giveaway μου...έμειναν 4-5 μέρες...

Δωράκι συνέχεια... Givaway αγγλιστί...

Όπως είπα και προχθές, με την ευκαιρία τής συμπλήρωσης τών 50 followers που στο μεταξύ έγιναν 52 (γιούπι ξανά), είπα να κάνω μία κλήρωση για όσους πιστούς θελήσουν να πάρουν μέρος βεβαίως, για να δώσω ένα δωράκι από τα χεράκια μου, έτσι για το καλό!!

Μετά από ώριμη σκέψη και συνυπολογίζοντας την έφεση μου προς την ασυνέπεια, κατέληξα οτι καλό θα είναι το δωράκι να είναι κάτι που έχω ήδη φτιάξει και το έχω στα χέρια μου, για να μην αγχωνόμαστε κιόλας...

Και επειδή τα Χριστούγεννα βρίσκονται προ των πυλών, νομίζω οτι μία αξιοπρεπής κατασκευή μου είναι οι μπάλλες που είχα αναρτήσει πέρσι τέτοιο καιρό...

Για κάποιον από εσάς λοιπόν, μία μπάλλα Χριστουγεννιάτικη και συγκεκριμένα αυτή που παραθέτω στη φωτο, θα είναι χαρισμένη με αγάπη, για να μπούμε λίγο στο κλίμα...

Στην κλήρωση,  που θα γίνει στις 30 Νοεμβρίου στις 12 το μεσημέρι νταν, θα συμμετάσχουν όσοι απαντήσουν με σχόλιο εδώ, σε αυτή την ανάρτηση, δίνοντας ένα όνομα βέβαια, και ένα mail για να επικοινωνήσω σε περίπτωση που κερδίσουν για να μού πεί πού να τη στείλω.

Καλή επιτυχία σε όσους συμμετάσχουν , ελπίζω να είναι περισσότεροι τού ενός...

 

 

Δωράκι...

Αγαπημένοι μου followers,

με μεγάλη χαρά και συγκίνηση (σνιφ) είδα οτι φτάσατε τους 50 (γιούχουουου...) παρ'όλη την αμέλεια μου στην δημοσίευση αναρτήσεων...

Για να το γιορτάσω, θέλω να κάνω μία κλήρωση, να δώσω σε κάποιον από εσάς κάτι φτιαγμένο από τα χεράκια μου, έτσι για να έχουμε να ασχοληθούμε δλδ, μήπως και ξεκουνηθώ λίγο και ασχοληθώ με το blogaki μου πριν καταλήξει να περιφέρεται στο διαδίκτυο σαν τα σκουπίδια τού διαστήματος...

Αύριο ή μεθαύριο θα σάς πω πώς θα γίνει και τι θα χαρίσω, μέχρι τότε σάς φιλώ σταυρωτά...και σάς αφιερώνω ένα τραγουδάκι άσχετο αλλά ωραίο...

 

Μπωλ με ντεκουπάζ

Είναι ένα μπωλ σαν αυτα που πουλάνε παντού, δεν ξέρω από τι υλικό είναι ακριβώς, μοιάζει με φύλλο από καλάμι, ή κάποιο ξυλώδες τμήμα φυτού...τέλος πάντων, δεν έχει σημασία, κάτι φυτικό είναι, ελαφρύ ΚΑΙ φτηνό, ώστε να επιτρέπει τα ερασιτεχνικά πειράματα μεταποίησης/διακόσμησης τής υποφαινομένης, χωρίς φόβο και πάθος...

Προτιμώ τα ευτελή υλικά, ως πρώτη ύλη, γι αυτό και χρησιμοποιώ συνήθως κουτάκια, βαζάκια, κονσερβοκούτια και ο,τιδήποτε μπορεί να ανακυκλωθεί κατά κάποιο τρόπο, ή μάλλον να πάρει παράταση ζωής στον μάταιο τούτο κόσμο, για τους εξής  λόγους:

1ον. Βρίσκονται παντού και είναι για πέταμα, το οποίο σημαίνει οτι και να αποτύχει η "διακόσμηση" μπορείς να το στείλεις εκεί που αρχικά θα πήγαινε...

2ον. Σπάνια αποτυγχάνει τόοοσο πολύ ώστε να θες άμεσα να το πετάξεις, χώρια που δεν έχεις  άγχος κατά τη διαδικασία...

3ον και κυριότερο, θεωρώ οτι τα υλικά είναι ήδη εξαιρετικά ακριβά για ένα τέτοιο hobby, οπότε είναι πιο απλό να κόψω το κόστος από το αντικείμενο.

Αμέσως μετά, στην προτίμηση μου, έρχονται πραγματάκια που αγοράζω σε πολύ φθηνές τιμές, όπως αυτές οι πιατελίτσες, που είναι η τελευταία μου ανακάλυψη, καθώς και αντικείμενα που βρίσκω σε προσφορές και τα συγκεντρώνω στο σπίτι μου από το οποίο θα βγω σε λίγο απ'έξω, γιατί ο ρυθμός συγκέντρωσης αντικειμένων προς μεταποίηση είναι αντιστρόφως ανάλογος τού ρυθμού μεταποίησης δυστυχώς...

Πολλά είπα, και έχουμε και δουλειές...

Ιδού το περί ού ο λόγοςκαι θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα τής ομάδας  μόλις τελειώσουν!

 

 Όπως βλέπετε, είναι με κρακελέ 2 συστατικών, δεν έγινε κι άσχημο, σαφώς καλύτερο από την αρχική του εικόνα, στη επόμενη ανάρτηση θα βρω κάποιο και θα το βγάλω φωτο πριν ξεκινήσω τη δουλειά, πάντα ξεχνάω...

Και οι φωτογραφίες μου πρέπει να πω, δεν διεκδικούν βραβείο...

à tout à l'heure...

 

  

Τακτοποίηση για κορδέλλες και κορδελλάκια....

Δεν ξέρω για σάς , για εμένα πάντως είναι ένας μικρός εφιάλτης τα διάφορα που περιφέρονται παντού, και ψάχνω πάντα τρόπους να τα ταξινομώ κάπως, βέβαια πρέπει να πω οτι μετά από κάθε "ταξινόμηση" χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, αλλά τέλος πάντων, κάποια στιγμή θα τακτοποιηθούν σε μόνιμες θέσεις... μόλις αποφασίσω να κάνω κάποιο χώρο τού σπιτιού αποκλειστικά για τις χειροτεχνίες μου...

Μέχρι τότε, ψάχνω και χαζεύω διάφορα, όπως αυτό που  βρήκα τυχαία, είναι ένας ανέξοδος τρόπος για να τακτοποιήσει κανείς τις διάφορες κορδέλλες που συνήθως γίνονται ένα χάλι και μισό, όσο προσεκτικά και αν τις βάζεις στο κουτί ή στο συρτάρι...

 

Βέβαια, προϋπόθεση είναι να έχει κανείς ολόκληρες συσκευασίες, όχι κομμάτια από κορδέλλες...

Για τα κομμάτια και τα υπόλοιπα, έχω άλλη πρόταση, δική μου και εντελώς ανέξοδη, μπορώ να πώ και πιο "διακοσμητικά ευχάριστη", αλλά σίγουρα πανεύκολη...

Voila....

Βαζάκια, με ένα κομμάτι διχτυωτό ύφασμα, από όπου βγαίνουν οι ουρές από τις κορδελλίτσες.

Στερεωμένο στο στόμιο με ένα ωραίο κορδελλάκι, το οποίο εδώ, χάριν ευκολίας τής στιγμής έγινε με λαστιχάκι, και, επειδή ουδέν μονιμότερον τού προσωρινού, παρέμεινε έτσι...

Δεν είναι χαριτωμένα και πρακτικά??

Φθινόπωρο....!!

Κουτάκι με κεράκια

Ένα μεταλικό κουτάκι , βαμμένο σε πολύ απαλό λιλά, με εφφέ παλαίωσης, μετά ντεκουπάζ βεβαίως,  γύρω γύρω λεπτή κορδελίτσα, και πέρασμα με βερνίκι στο οποίο πρόσθεσα χρυσόσκονη.

Στο καπάκι έγραψα και το όνομα τής φίλης για την οποια προορίζεται το δωράκι, και μέσα τοποθέτησα δύο αρωματικά κεράκια καρδούλες, επίσης χειροποίητα... Γι αυτά, χρησιμοποίησα κάτι φορμάκια μιας χρήσης από σκληρό αλουμινόχαρτο για μικρά κέικ ... κι έτοιμο, χωρίς πολύ κόπο...

Καλαπόδια γραφείου...

Σε μία από τις εξορμήσεις μου προς Μοναστηράκι, αγόρασα μερικά καλαπόδια, με σκοπό να τα κάνω διακοσμητικά με decoupage πάντα...

Μέχρι στιγμής έχω κάνει 2 από τα 4 που πήρα, δείχνουν πολύ όμορφα πάνω στο γραφείο, τους έβαλα κι ένα φτερό που παριστάνει την πέννα, φυσικά υπάρχουν άπειρες δυνατότητες διακόσμησης τους, έχω δει πάρα πολλά σχέδια με διάφορα υλικά, όπως και νάχει όμως, καθένα από αυτά έχει τη δική του χάρη, μια και είναι μοναδικά και αποτέλεσμα τής έμπνευσης τής στιγμής τού κάθε δημιουργού...

Το πρώτο είναι αυτό, ήταν πολύ εύκολο στην κατασκευή του, απλώς το έντυσα με χαρτοπετσέτα και το πέρασα 2-3 χέρια βερνίκι, δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, πέρα από κάποια δυσκολία στο στρώσιμο τής χαρτοπετσέτας στα καμπύλα σημεία, αλλά δείχνει όμορφο ...

 

Το δεύτερο, είναι πιο μπελαλίδικο και δεν το έχω τελειώσει ακόμα...

Έχει βαφτεί κόκκινο και τα μοτίβα είναι από χαρτί για ντεκουπάζ, η ιδιαιτερότητα του είναι τα χέρια βερνικιού που μέχρι στιγμής είναι 5, με ενδιάμεσο τρίψιμο με λεπτό γυαλόχαρτο ενδιάμεσα.

Προσπάθησα να "πνίξω" το μοτίβο, να μη φαίνεται στην αφή η διαφορά τού χαρτιού, μπορώ να πω οτι με άλλα τόσα χέρια θα είναι τέλειο...

Ήταν κι αυτό ένα πείραμα για να δω κατά πόσον είναι εφικτό αυτό που μέχρι τώρα διάβαζα, τελικά ναι, είναι, αρκεί να μη βιάζεσαι και κυρίως, να έχεις ένα χώρο για τις κατασκευές σου και να μη χρειάζεται να μετακινείς συνέχεια τα πράγματα πέρα-δώθε....αχχχχχ....τι καημός κι αυτός....

My home is my castle...

Ένα μεταλλικό δισκάκι ή πιάτο, όπως το πάρει κανείς, μεταμφιεσμένο...

Ήταν ασημί χρώματος με το πλαίσιο μπορντώ, έβαψα το μέσα χρυσαφί και μετά περάστηκε με κρακελέ 1 συστατικού και μπεζ χρώμα.

Το σχέδιο είναι χαρτοπετσέτα.

Το πλαίσιο το άφησα στο χρώμα του και έβαλα επάνω χρυσό σε νιφάδες... είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ και βγήκε κάπως περίεργο... και το υλικό γενικά το βρήκα λίγο περίεργο, πρέπει να βρίσκεσαι κάπου χωρίς ίχνος ρεύματος αέρα, γιατί κινδυνεύεις να μείνεις χωρίς νιφάδες....και προσοχή μη σάς πιάσει κανα "αψού"...

Συμπαθητικό το αποτέλεσμα θα έλεγα...σε σχέση  με το πριν (το οποίο, φυσικά, δεν σκέφτηκα να φωτογραφήσω...)

Κερί κουφωτό μικρό...

Άλλη μία απόπειρα για κουφωτό κερί, μικρό αυτή τη φορά, αλλά πολύ πιο έυκολο και γρήγορο από τα μεγάλα... Ένα γυάλινο κουβαδάκι-παγοθήκη ήταν το εξωτερικό καλούπι, και ένα μπουκάλι στη μέση...
Στο προηγούμενο κερί, το καλούπι ήταν μεταλλικό, έχω την εντύπωση οτι το μέταλλο συμπεριφέρεται καλύτερα στο βγάλσιμο του κεριού, αλλά και στο πώς αφήνει την επιφάνεια του..
Βέβαια, μπορεί να έπαιξε ρόλο και το σχήμα, αυτό πάντως με παίδεψε για να βγει...
Την επάνω μεριά την άφησα επίτηδες ακανόνιστη (όχι οτι δεν μπορούσα να την ισιώσω...), για να φαίνεται πιο έντονο το χειροποίητο τού εγχειρήματος....
Η συνέχεια κατά τα γνωστά, ντεκουπάζ με ριζόχαρτο κλπ...

Απλό, γρήγορο και με αξιοπρεπές νομίζω αποτέλεσμα...

Κουφωτό κερί με decoupage..

Φτιάχτηκε ειδικά για την φίλη Ελισσάβετ, η οποία και μού χάρισε την πρώτη ύλη ( τις λαμπάδες τού γάμου της παρακαλώ...), τις έλιωσα και έφτιαξα κουφωτά κεριά, αυτό είναι το πρώτο που έφτιαξα,  και ήταν ταμένο...
Με την προσθήκη κατά το λιώσιμο μικρών αρωματικών ροζ ρεσώ, βγήκαν δύο αποχρώσεις τού σωμόν, γιατί επειδή έγινε σε δύο δόσεις λόγω έλλειψης διπλού "καλουπιού" δεν μπόρεσα να υπολογίσω την ποσότητα, αλλά τα άφησα έτσι, γιατί το αποτέλεσμα ήταν όμορφο κατά τη γνώμη μου πάντα...
Είναι ντυμένο με ριζόχαρτο, και οι τουλίπες είναι πρόσθετες, από χαρτοπετσέτα...
Γύρω γύρω έβαλα τις περλίτσες για να καλύψω κατά κάποιο τρόπο την ένωση, η οποία δεν ήταν και πολύ ακριβής πρέπει να πω....
Στην βάση έχει μπει άμμος, για να προστατεύει τον πάτο από το μάλλον αναπόφευκτο λιώσιμο όταν ανάψει το ρεσώ...

Ήρθε η Άνοιξη και κοντεύει να περάσει...

Με εξαιρετική συνέπεια, κάτι μήνες μετά από την τελευταία ανάρτηση μου, είπα να βάλω κάτι ακόμα, έτσι, μήπως και "ξεκολλήσω" λίγο από τη μούχλα, για να δούμε.....

Έχω κάνει διάφορα (λίγα) πραγματάκια, τα οποία θα προσπαθήσω να τα βάλω ένα ένα, γιατί περιμένοντας να φτιάξω τις φωτο όλες μαζί, μάλλον θα με προλάβει η αλλαγή τού χρόνου, και ακόμα θα φτιάχνω...

Χωρίς πολλά λόγια λοιπόν, έτσι κι αλλιώς, για hobby πρόκειται και όχι για επάγγελμα, και χωρίς πρόγραμμα, γιατί όταν προσπαθώ να τα βάλω σε σειρά, χάνω τον αυθορμητισμό που πρέπει να έχει κατά τη γνώμη μου ένα hobby, ξεκινάω ...

Όσα χωρούνε στ’ όνειρο κι ό,τι ο νους σας βάνει, ο νέος χρόνος πού ‘ρχεται χαρές να σάς τις κάνει....

Καλύτερη η μαντινάδα από τα "Happy New Year" νομίζω....

Αλλά πάλι, οι ευχές είναι καλές, όπως και να τις πεις....αρκεί να λέγονται από την καρδιά μας...

Χρόνια πολλά σε όλους λοιπόν, ο καινούριος χρόνος ας είναι επιεικής, αν μη τι άλλο...

Πίσω στην εργοθεραπεία μας τώρα, τις ημέρες  αυτές μεταξύ τραπεζωμάτων και χώνεψης μέχρι το επόμενο τραπέζωμα, είχα την ευκαιρία να φτιάξω μερικά γούρια ττα οποία προορίζονται για δωράκια σε συγγενείς και φίλους...

Είναι παρόμοια μεταξύ τους, αλλά βέβαια κανένα δεν είναι απόλυτα ίδιο με άλλο, γιατί δεν έχω βιοτεχνία...χαχαχα κι έτσι είναι άλλο κοντό, άλλο μακρύ, άλλο στραβό...

Σάς δείχνω μερικά από αυτά γιατί 6 ακόμα που είχα, τα έδωσα πριν προλάβω να τα φωτογραφήσω...

 Εδώ είναι το δέντρο με τις μπάλλες που έφτιαξα, είχα πει οτι θα το βάλω....αλλά το ξέχασα....έγιναν πολύ ωραίες τελικά, δείχνουν ωραιότερες κρεμασμένες!!

Και εδώ τα γούρια......

Άντε και τού χρόνου....